De Schuld van Tongerlo

De Schuld van Tongerlo: een dorpsverhaal in wording?

Het begon allemaal met een klein vonkje. Ik zat in de musical 'Lijn 3', die over die trein gaat die mijn thuis, Essen, op de kaart heeft gezet. En ineens, bam! Een idee. Een vonkje dat nu een ware vuurzee in mijn hoofd is. Ik wil een verhaal schrijven over mijn dorp,  dat veel verder reikt dan de spoorlijn. Ik wil teruggaan, duizenden jaren, tot de oertijd.

Dit is mijn dorpsverhaal, maar dan groots!

Dit wordt geen saaie geschiedenisles. Nee, want op school haatte ik het. Ik wil juist dat het een plezier wordt om te lezen, een verhaal dat je meesleept van begin tot eind. Geen droge feiten en jaartallen, maar levende personages die je aan het hart gaan. Het wordt luchtig, over mensen, van een prehistorische jager die de strijd aangaat met de elementen, tot de boeren die de eerste sporen van beschaving achterlieten. Het gaat over de smokkelaars van weleer en de arbeiders van nu. Het is de menselijke kant van de geschiedenis, met al haar liefde, leed, strijd en triomf. Wordt het een duidelijk beeld van hoe mensen toen leefden in mijn dorp?

Mijn roeping als dorpschroniqueur?

Ik voel het: dit is een roeping. Ik heb op zoveel plaatsen gewoond, en in de herfst van mijn leven voel ik me hier tot rust komen. De dorpsbewoner in mij wil de verhalen vertellen die misschien nog nooit zijn verteld. Ik vraag me af of er wel iemand op zit te wachten. Zal ik de dorpsgids raadplegen? Moet ik met de burgemeester praten? Wie kan me beter helpen dan zij die mijn dorp op hun duimpje kennen? Dit is mijn kans om samen te werken en een uniek stukje geschiedenis te creëren dat de hele gemeenschap zal koesteren.

Waarschijnlijk geen succes?

Wie weet!

Commercieel succes is niet mijn drijfveer; Schrijven is de passie, niet?! En je weet wat ze zeggen, passie is de brandstof die de motor laat draaien.

Mijn boek met de titel "De Schuld van Tongerlo", doet al nadenken. Wie zijn die schuldigen? De paters die een te grote invloed hadden, of de mensen die hun invloed lieten gelden? Ik heb gekozen voor een titel die meteen vragen oproept, en dat is de eerste stap naar een goed verhaal (vind ik). Of het nu vrienden of vijanden waren, om geld of roem ging – de verhalen liggen er, klaar om door mij verteld te worden.

Dus, ik wacht niet langer. Ik begin met de voorbereiding, dompel me onder in de geschiedenis, en laat de verhalen tot leven komen. De pen en het papier (of het toetsenbord en het scherm) wachten op me.

Sofi